Ne zaman Asr-ı Saadeti düşünsem,
Gökteki yıldızlar gibi dediğin ashabın
Gelir aklıma,
Yüreğim sızlar inceden nefessiz kalırım,
Efendim!

Ne zaman Asr-ı Saadeti düşünsem,
Sana hakaret ettikleri için zalime karşı duran
Canını ortaya koyup
Kan revan içinde kalan
Son nefesini seni görmek için feda eden
Ebubekir’in gelir aklıma
Kalbim sıkışır, biçare kalırım
Efendim!

Öyle bir aşk ki
Öyle bir sevda ki onlarınki,
Utanırım kendimden, Efendim!

Ben seni sevmeyi ashabından öğrendim
Ya Resûlullah,
Sevmek uğruna can vermeyi onlardan öğrendim.
Ah bir görebilseydim seni.
Onların sevdiği gibi sevebilseydim seni.
Ashabının aşkıyla yansaydı yüreğim, Efendim!

Ne zaman ashabını düşünsem,
Dostluğu, sevgiyi, vefayı öğrenirim
Efendim!

Ne güzel seni sevmek,
Ne güzel uğrunda canını feda edebilmek, Efendim!
O güzel ashabını düşününce sana olan hasretim artıyor
Yanıyor yüreğim kor misali
Yaşları kalbime damlıyor gözlerimin
Adını haykırır kalbim Efendim!

Ne güzel seni sevmek,
Ne güzel ashabının seni sevdiği gibi sevebilmek.
Ne güzel Efendim…

Bu yazıya yorum bırakmak ister misiniz?