Hep aynı yüzler
Solgun ama umutlu!
Bir yok oluşun
Bir var oluşun
Bir kayboluşun
İsimsiz suretleri
Sıkış tıkış hayalleri
Nasırlıdır hep elleri
Hiç gülmüyor yüzleri
İsimsiz suretlerin.
Kıvrılır kaldırımda yatar
Kuş tüyü yastık ona batar
Dertleri ne yapsın ki artar
İsimsiz suretlerin.
Ne bir dost ne bir vefa
Hayatında hep var cefa
Banklarda sürer sefa!
İsimsiz suretler.
Kimi yemeği çöpe atar
Kimi yemeği çöpte arar
Her gece aç üryan yatar
İsimsiz suretler.
Hep bombalar üstüne yağar
Her yandan acı feryatlar kopar
Çığlıkları duyulmaz, dünya sağır
Sen duy isimsiz suretleri.
Adı bilinmez çehresi solgun
Gözleri ışıl ışıl bedeni yorgun
Şefkat arayan ellere dokun
Gör artık isimsiz suretleri.
