Kurban olur zülüflerine
Bir katmer düş katan
Kırık camların parlak oyuncuları,
Şehrayin gecelerin varoşlarına cümbüş olmayan fedaileri,
Teorik olarak vasfını yitirmeyen yiğit delikanlıları,
Uykusunda düşman pataklayan kabadayıları,
Kurban olur
Kolay değil biliyorum Maya
Kırpılmış bir ömrün kanatlarından süzülerek gelen atlıların
Toynaklarıyla birlikte yaşamak
Kalbi dâvânın merkezine ayârlı bir yâr ile mutluluğun kırıntısında kaçamak
Bedbin olmayan ketum birinin hazin gülüşlerine susamak
Rüzgarın savurduğu yelelerinden bir alev yalımı resmine tutunmak
Her kapısı ölümlere açılan bir ülkenin,
Her daim şehriyârı olmayacak bir ülkenin başında durmak
Mesafelerin gömdüğü rutubetlerde ömür sermayesine bigâne kalmak
Köle olup da bunu bilmeyenlerin içinden bir Şehrazat çıkarmak
Kolay değil biliyorum
Vahşetin merkez üssünün süsleriyle arınmaya mecali kalmamış
Yırtık elbiselerinden,
Kuleler diktiler boylu boyunca caddelere
Kirli bakışlarıyla ölümlere nefret kusturdular Maya
Kad efleha men zekkâha!
Ey müflis olan nefisler!
Hesabın gölgesi altında ezilen, can çekişen nefisler!
Yine de akıp giden sularla durulmaya karşı koyan bedbaht nefisler!
Kaç tankın paletiyle ezdiniz bizleri
Kaç füze fırlattınız yenik ve yitik insanlığımızın üzerine
Kaç uçak filosuyla katlettiniz bebeleri
Ben ki tütsülerine aldırmadan dolaşan bu göğün kuşlarına sevdalıyım
Konserve kutularından yaptığı ayaklara kurban olduğum Maya
Vicdanı protez olan bu dünyanın silik gülüşleri arasına sıkıştırdığı Maya
En korkunç hikayelerin yazıldığı memleketinden
Sesinin duyulmadığı gerçeğine aldırmayan Maya
Bizi ve bizim gibileri affetme!
Bırak kendi üzüntümüzde boğulalım…
