Nasrettin Hoca günlerden bir gün yolun kenarında kedisini yıkıyormuş.
Nasrettin Hoca’yı kedisini yıkarken gören yoldan geçmekte olan arkadaşı Hoca’ya seslenmiş:
-Aman deyim, Hoca Efendi. Kedini yıkama sakın, ölür hayvancağız, demiş.
Tabii ki, Nasreddin Hoca komşusuna pek aldırış etmemiş. Biraz da söylenmiş. Kedisini yıkamaya da devam etmiş.
Arkadaşı dönüşte Hoca Efendi’yi tekrar yol kenarında görmüş. Ne yazık ki, Nasreddin Hoca’nın yıkadığı kedi ölmüş.
Hoca’nın arkadaşı bunun üzerine:
-Hocam, ben sana kediyi yıkama, yoksa ölür dememiş miydim? diye çıkışmış.
Bunun üzerine Nasrettin Hoca da:
-Benim kedi yıkarken ölmedi ki! Sıkarken öldü, demiş
