Ve nefes alıyor ölüm bedenimde 
Kenetleniyor ruhuma, sıkıyor
Son inlemelerim, son can çekişmelerim
Kısa bir film gibi geliyor hayat
Sanki hiç gitmeyecekmişim gibi

Bir bataklık içi-n atan misafirhane

Kendi evimmiş gibi kullanan ben değilmişim sanki
Sanki sadece birkaç dakika kalmışım gibi geliyor bir an
Sonra bembeyaz kefenle süsleniyor bedenim 
Toprak içi-n…

Ruhumun çığlıklarını duyuyorum 
Debeleniyor adeta geri dönmek için
Günah ve isyanlarımın pişmanlığını hissediyorum

Her bir zerremde
Bir ikili belirir ansızın kabrimde
Zaten dardı kabir, daha da daraldı
Etraf sessizlikle yandı 
Ve o sessizliğe galip bir ses yankılandı
Men rabbuke!

Men rabbuke!
Tekrar ettikçe kelimeler

Eriyor ruhum eziliyor
İniyor her kelime bir kamçı gibi acıtıyor


Ve çok geçti zaman bilmediğim kadar
Soran sorular ve ceviz kabuğunu doldurmayan cevaplar
Nasıl geldiğini bilmediğim bir ikili
Ansızın gitti şimdi


Ve beklemekte ruhum,
Korkuyla ümit arasında bir ince çizgide
Korkunun ve ümidin galip gelmesi beklentisidir 
Beklenen ve beklenmekte olan…

Esma Nur ANGAY

Bu yazıya yorum bırakmak ister misiniz?