Toplumu ilgilendiren her bir durum özelde ferdi ilgilendiren bir durumdur. Allah’ın yarattığı bu dünya hayatı, bu çevre, bütün toplum için önemli olduğu kadar tek bir kişi için de önemlidir. O tek bir kişinin yaptığı şey, belli bir zaman sonra topluma yayılacaktır. İyilik ve kötülük, zarar ve yarar biz istemesek de hayatımızda yer almaktadır. Fakat fert, yönünü ve düşüncesini belirleyerek hayatına neyin yön verdiğini bilmeli ve ona göre davranmalıdır. Ümmet olarak vazgeçilmez örneğimiz Resûlullah’tır.
Resûlullah’ın (s.a.s.) hayatımızdaki yeri imanımızla bağlantılıdır. İmanımızla hareket etmeli, topluma her yönüyle örnekler olmalıyız. Resûlullah (s.a.s.) bizlere çevre ile ilgili hadislerinde şöyle buyurmuştur: “Bir Müslüman, bir ağaç diker veya ekin eker de ondan bir kuş, insan veya herhangi bir hayvan yerse bu onun için sadaka sayılır.”1
Efendimiz (s.a.s.) hadislerinde bizlere bir taraftan dünyada yarar sağlayacak bir taraftan da ahiretimize azık ola11cak bir amel söylüyor. Müslüman, ahiretini de düşünerek azık toplar, değil mi? Dünyamızda peşinde olduğumuz nimetler, aslında ahiret azığımız da olabiliyormuş. Verilen nimeti, onu veren uğrunda kullanmak rahmete vesile oluyormuş demek ki!
Resûlullah (s.a.s.) başka bir hadiste ise “Kıyamet koparken elinde hurma fidanı bulunanız -onu dikmeye gücü yetiyorsa- hemen dikiversin.”2 buyurmuştur. Burada esas olan, ağaç dikmenin önemini kavratmak ve buna alıştırmaktır. Aşağıdaki hadislerde de ağaç dikmenin önemini Resûlullah (s.a.s.) ifade etmiştir: “Kim ağaç dikiminde bulunursa, onun için ağaçtan hâsıl olan ürün miktarınca Allah sevap yazar.”3 “Kim bir ağaç diker ve meyve verinceye kadar muhafaza ve büyümesi için ilgisini devam ettirirse, meyvesinden elde edilen her istifade bir sadakadır ve dikenin hesabına yazılır.”4
Ebu’d-Derdâ (r.a.) Şam’da bir gün ağaç dikiyordu. Birisi yanına yaklaşarak: “Sen, Hz. Peygamber’in dostu olduğun hâlde ağaç dikmekle mi meşgul oluyorsun?” diyerek gördüğü hâl karşısındaki şaşkınlığını ifade etti. Ebu’d-Derdâ (r.a.) ona şu cevabı verdi: “Dur bakalım, hakkımda böyle acele hüküm verme! Ben Peygamber Efendimizi (s.a.s.) şöyle buyururken işittim: “Bir kimse ağaç diker de o ağacın meyvesinden bir insan veya Allah’ın mahlûkâtından herhangi bir varlık yerse bu, o ağacı diken kimse için sadaka olur.”5
Yeryüzündeki hâlimizi tefekkür edip sünnete uygun davranış sergilemeliyiz. Sonunda Allah’ın rahmetinden mahrum kalarak -Allah muhafaza- lanete sebep olacak bir günah işlememeliyiz. Allah’ın laneti basit bir durum değildir. Allah’ın rahmet ve merhametinden uzaklaşmaktır. Hangi bilinçli kul bu duruma gelmeyi, dünyada ve ahirette aleyhine olacak bir amel işlemeyi ister?
Resûlullah’ın (s.a.s.) sünnetine uygun bir çevre bilinciyle hareket etmek duasıyla…
Kaynakça
1) Buhârî, Müslim 2) Buhârî, Edebü’l-müfred, (thk., Halid Abdurrahman), s. 138, Dâru’l-Ma’rife, Beyrut, 1966) 3) Ahmed b. Hanbel, Müsned, V, 415 4) Ahmed b. Hanbel, Müsned, IV, 61, 374 5) Ahmed, VI, 444. Bkz. Müslim, Müsâkât, 7.
