Küçücük candır sahile sessizce vuran
Bir nebze olsa, kalmadı sinelerde vicdan
Yalnız Türkiye’dir gönülden kucak açan
Hani ‘‘medeni Avrupa’’ hepsi koca bir yalan
İnsanlıktan bir nebze merhamet yok
Duyan yok, gören yok, soran yok
Umurunda mı nasıl olsa tıka basa tok
Ya rab! Muhtaç etme zalime insaf yok
Gurbet hasretiyle doldu sinelere elem
Tüm insanlık ayıbıdır, bu dinmeyen matem
Titredi arş-ı rahman, titremez mi vicdanı âdem
Utansın insanlık, utansın bütün âlem
Manalı bakışlarıyla çok şey anlatır ümran
Utansın onu kanla, bombayla tanıştıran
ona bu acıyı yaşatan ve hayallerini yıkan
Ve bu zillete sessiz kalan milletler utansın
İnsaf be insaf! Şu yerde cansız yatan
Daha üç yaşındaki minicik Aylan
Bir insanlık dramıdır, bu yaşanan
Heyhat! His yoksulu, nerdesin ey! Vicdan
Davet Mektebi