İnsana taş kalplidir, diyorlar
İnanın ki bu insana değil taşa hakarettir
Siz acısından kırılmayan taş gördünüz mü hiç?
Bundandır söylediğim insanoğlu bir hiç!
Bırakın kırılmayı onuru incinmez bile!
Ah şu hayvan diye damgaladıklarımız,
Yavruları için çektiklerini getirebilselerdi dile
Ve fark edebilseydik Selahaddin’in sürdüğü sefa değil
Çektiği, çile üstüne çile
Belki de o zaman üzülürdük,
Aylan el-Kurdi’lere, Filistinlilere.
Belki de yeşerirdi yüreklerde,
Zerre kalmış iman tohumumuz.
Asla çaresiz olmadık,
Hala da var umudumuz!
Yakında haykıracağız tüm dünyaya metodumuzu,
Mademki var olduk
Kıyamet bile getiremeyecek sonumuzu!
Emperyalizme, Emperyalizme köle olmadık ki
Zalimlerle yok olalım!
Allah’a kul olalım ki cennetinde baki kalalım.
