İnsan sanır ki en büyük açlık midede olur.
İnsan sanır ki evsizlik sadece başında bir çatı olmayıncadır.
Nice yüreği açlar gördüm, ilgisizlikten sevgisizlikten taş basmış bağrına.
Nice ruhuna barınak bulamamışlar gördüm, yalnızlığın kışında donmuş.
Yaratılışın sebebi sevgi iken, insanın özü alaka-ilgi iken…
Nice yaşayan ölüler gördüm, ruhsuz cesetler misali…
Sevgisizlikten ilgisizlikten can çekişen…
Sevgi güneştir kışın ısıtan,
Sevgi gölgedir yazın ferahlatan…
Sevgi sudur içtikçe kandıran,
Sevgi evdir içinde barındıran,
Sevgi sabahtır karanlıktan kurtaran,
Sevi yoldur en sevgiliye ulaştıran…
Sevebilmeli acıyı, tatlının hatırına,
Sevebilmeli dikeni, Gül’ün hatırına,
Sevebilmeli yaratılanı,
yaradanın hatırına insan…

Bu yazıya yorum bırakmak ister misiniz?