Koşuyoruz, günahtan itaate,
Şaki olmaktan saadete,
Bir Hacer sünnetidir iz bırakmak ve koşmak cennete,
Bilmiyoruz bize verilecek mi Zemzem,
Yoksa bakıp üzülmek kaderimiz mi her dem,
Kimimiz İsmail’i için koşuyor ve bulmak için hayatı,
Kimimiz arzuları için koşuyor, terk edip Firdevs-i âlâyı,
Son mu bulacak umut, yedi kez gidip gelince,
Korkma bitecek her şey Rabbimiz,
Razı oldum deyince,
Koşuyoruz Rabbim, bize emrettin buyur!
Ey insanoğlu sen de biraz düşün de Say’a dur,
Susuzluk ayağı yere vurmak mı?
Yoksa tozu dumana katmak mıdır?
Ey Hacer yolunda yürüyen yolcu!
Dayanaksız kaldım deme,
Refikam gitti, sabırsız kaldım deme,
Ve asla susuz kaldım deme!
Allah zayi etmez de,
Değil mi ki, O kulunun zannı üzere
Terk etmez seni hiçbir çöle,
Safa da Rabbine giden yoldur Merve de,
Sen ondan kaçıp ona döndükçe,
Kapanmaz O’nun kapısı
Bitmedikçe kulun duası…