Ben, adı yokluğa soyunmuş bir yaralı kuş
Beni bir yolun ince soğukluğu yoruyor
Ellerimi ısıtmak için yaktığım ateş
Şimdi tutuşmuş hayallerimle yüreğimi yakıyor
Kaçtığım karanlık ve acılarla bezenmiş
Duvarları hücrelerden mülhem odalar
Saklıyor yüzlerini insanların sevgiden körelmiş
Camlar, hüznümün soğuk buğusunu çiziyor
Sesler ki bir savaşı andıracak kadar kokmuş
Vedalar içli bakışların şarkısını mırıldanıyor
Bir dost gelip yüreğimin koluna girmiş
Umudu parmaklarından yolumu aydınlatıyor
