Ellerinde tondan küçücük bedenler annelerin
Yüreklerinde kana bulanmış hafif bir sızı
Çocukları büyümez şehid cenneti Gazze’nin
Oysaki kucaklarda taşınır tüm dünya bebekleri
En derin rüyalarından haince uyandırılırlar uykunun
Sessizliği kuşanarak kazanır herkes zafer serâbını
Fehm ve vehm arasında kalıp öylece duranlar
Elbet anlamaz ölümü heybesinde rızık bilenleri
Bu canhıraş kalabalığın bir izdüşümüdür kıyametten
Geceyi gündüze çeviren bombaların sûra yakın sesleri
Çıkmıyor mahşerî korkuya hapsolmuş ürkek yüreklerden
Hiçbir avaz ve öfke kıyamıyla boğuverecek zalimi
Ölümün soğuk adıdır durmadan gözlerden okunan
Ölümden de öte mebrur canların şehadet bayramı
Bir diriliştir bunca hengâmenin ardından kopan
Biliriz, gelecektir filleri yenen o günahsız kuşları
