Heme çî rind be. Zimistan vêret be… Vewre heleyê… Daran vilî kerdî bî a. Heme ca bibe aşil. Xortî, keynekî, lajekî, extîyarî, gencî nika tikeyna rindî bî. Vasar ameyê… Kaviran û bizekân û golikanê vasarî kewtî bî teber… Kinarê dewe ra çerayê û vazdetê û kay kerdê. Heme çî rind be…
Keyneka des û hîrê serrî nika şar ra amê bî. Ge şîyê keye ge şîyê deşte ge şîyê kaviran û golikan hete. Înana kay kerdê û embazanê xwu wa seba çiraynayîşî kavirî berdê mergan.
Vasar be… Deran ra awka zilale şîye… Daran ser ra vayo pake ameyê. Koyanê berzî ser de hona vewra bî. Tînce dayê koyan ra… Koyanê berzî tînce ra berriqyayê. Merdimî kerdê ke şêro nê koyanê berzan û vewrinan ser… Koyan ser de zîyare bî. Waştê ke, zîyare de xwu bido vaye ver…
Keyneka des û hîrê serrî nika zaf keyf de bî… Heta şun embazanê xwu wa vazdayîş kerdê. Dewe zaf rinde bî… Camî ra ezanî veng dayê. Keyneka des û hîrê serrî ge şîyê camî, ge şîyê serê koyan… Heta şun kay de bî. Şîyê ça, embazanê xwu wa pîya şîyê…
Rojekê embazanê xwu wa kay kerdê… Nameyê kayê înan xorre bî. Herkesî de kerreyê qijî bî. Des xorrî… Xorran mîyan de ponc kerreye bî. Kerdê ke kerran pêrine bigero…
Tînce şî bî… Nezdîyê şonî be. Ju varsê ame û kinarê înan de vinderte… Înan ra va:
“Keynekanê rindî, ez wazena ke şima rê kerranê rindan bi dî.” Keyneka des û hîrê serrî, nadet kişta varsê… Varsîya sîyaye bî. Balê kerrêye sipêye bî. Rindî berriqyaye… Varsê kerrêyê kaykerdişî daye keyneka des û hîrê serrî û ju ray de be vînî.
Keyneka des û hîrê serrî, nadet dorkoşmeyê xwu, kes nêdî. Balê kaykerdişê xwu dewam nêkerd. Nika keyfê ci tikeyna ame be ca… Kerreyê berriqyayan ra çend hebî daye embaza xwu.
Şun ame be. Camî ra ezanî veng da. Embazî piresyaye jêbînanê xwu. Sibaye ma rayna kay bikêre… Banî pêy ra vazdayîşa şî keyeyê xwu.
Keyneka des û hîrê serrî, kerrêye kerdî bî pêşê pirênê xwu zerre. Maya xwu ra va ke; daye bina mi, mi eyro embaza xwu wa kerreyê berriqyayana kaye kerd… Bina îyê pêşê pirênê mi mîyan de.
Maya ci va; aferîn keyneka mina rinde rê. Kerreyê to sêyîn rindê…
Şomî hadre bî… Dest û rîyê xwu şit, amê sifrî ser. Kalê ci sifre de runişte be. Şomîya xwu werdê. Balê pîra ci merde bî. Di serrî ver ra şî bî rumet. Derdê pîre zi zafî bî. Ling û dest û mil û zanî û mîyanêyê pîre dejayê.
Keyneka des û hîrê serrî, pîra xwu ra zaf hes kerdê. Key ke ameyê aye hete cebanê xwu ra şeker û piskebetî û eşpabîyêye vetê û daye aye û qijikan pêrine. Keyneka des û hîrê serrî, pîra xwu arde xwu vîrî û kalê xwu ra pers kerd:
“Kalî, pîra mi nika şîya cennetî mîyan. Hunî ya?” Kalî çimê xwu kerdî bers û cewab da torna xwu: “Raşta keyneka mina rinde. Pîra to nika cennetî mîyan de ra. Eke ti wazena şêrê cennetî mîyan, gere ti tim keyneka rinde û hoyle bê. To zana?” Keyneka des û hîrê serrî va ke, “Mi zana kalî…”
Keyneka des û hîrê serrî, germîya xwu şimite. Nanê xwu qedîna. Dueyê xwu şimit. Sifrê ra îşte we. Fek û destê xwu şit. Eywane kinara kîlîme ser o xwu kerd derg û şî hoyna. Maya ci amê aye ser; hoyn de va ke, “Maya mina rinde, dewa ma seyîn zaf rinda… Ma tîya ra şar mêşêre.”
Keyneka des û hîrê serrî, rojo bîn ara xwu kerde û vazdet embaza xwu hete pêyê banî. Kerreyê berriqyayêye xwu de berdî bî. Pêroyî eştî mîyanê xorran mîyan. Kaye kerd. Kaye kerd. Kay kerd…
Mendê xwu varsîya vizêrîne rayna amê înan hete. “Keynekanê rindikekî, şima rê ez wazena ke, kerreyanê berriqyayan bîyarî. Balê mi xwu de nîyardî. Mi de înan ra zaf estê. Eke şima înan ra zaf wazenê, bêrê ma pîya şêre û şima rê kerreyanê berriqyayan pîya bîyare. Beno?”
Keynekan nadet jêbînanê xwu û va ke, “Beno, heman ma nika leze ra şêre. Ma kerreyanê rindan û qilloran bîyare.”
Varsîya sîya kewte virêynî û peyê banî ra şî kewtî daranê sinceranê aşılan mîyan. Embazan de xeyalê kerreyanê berriqyayan be…
Keyneka des û hîrê serrî amê kêye. Şomî hadre bî. Kewte zerre. Teber nîyamê. Waqtê şomî kalî veng da: “Keyneka mi, bê ma şomîya xwu bure.” Keyneka des û hîrê serrî veng nêda. Mendê xwu maya ci şî aye hete:
“Keyneka mi, bê ma şomîya xwu bure…”
Keyneka des û hîrê serrî de veng çînnê be. Paştîya xwu çarnê bî maya xwu. Maya ci keyna xwu kerde xwu virare. “Keyna mi, hade şomîya ma nika hadrîya, şomîya xwu ma bure, bado rakwe.”
Keyneka des û hîrê serrî, veng nêda. Maya ci gijikê keyneka xwu da we. Hersî çimanê aye ra ameyê war… Maya xwu ra va: “Dayeka mi, ma na dewe ra şêre… Na dewe ra mi hes nêkerd…”
Maya aye va ke: “Keyneka mi, pêşê to mîyan de kerreyê berriqyayeye estê. Înana to sêyîn rind kaye kerdê. To înan ra zaf hes kerdê.”
Keyneka des û hîrê serrî hersê çimana va:
“Dayika mi, nika pêşê mi mîyan de kerreyê berriqyayeye çînê…”
