“Ti zaf feqîr bîyê. Ma ti dîyê. Ma ti zengîn nêkerdê? (Sureya Duha:8)”
Vane ke Hezretî Yaqubî waqto ke lajekê xwu Wisif kerd vînî, çimê xwu zî kerdî vînî. Bi kor û aciz. Derdê xwu kerd ke timukun Rebbê xwu re akero. Erdîşa ci bîbî sipî. Mîyoneyê ci numuyaye be. Dara ci bî bê-quwwete.
Lajekanê Hezretî Wisifî rojekê perê xwu ra va “Bakê ma, eke ti îzni dane, ma birayê xwu Wisifî gene û bene deşti seba çarnayîşî. Ma aye bene mergan û daran û koyan. Ti qe mereq meke. Çimê ma aye ser o benê.” Wisifî qe tabaye nêva. Vanê ke, Wisifî perê xwu ra va “Pîyê mi, ez vazena ke, ti îzne dane ma. Ez û birayanê mi, ma pîya şini koyan û deştan.” Hezretî Yaqubî no waqt înan ra va ke “Şima waqto ke Wisifî ra xefîl benê, ez tersena ke je verg (yeno û) aye weno (Sureya Wisif: 13)”
Seba ardim kerdişê komela Yedîbaşaqe çend cenî kewtî bî rayer. Xebera je kêye yo (aîla) feqîre ame bî înan. Siba ra je çuwal ardê nanî û yew qolî ya remezanî girewti makînaya xwu û kewtî rayer… Rayer derg be. Vireynî şî yew qezaya bajarî. Badî uya ra rayna kewtî rayer û koyan serra şî ju dewe. Nameyê dewe Gola Gulê bi Tirkî vane Arısu. Înan rayerê xwu kerd vînî. Nawîxasyonê makîna ma raştî ra vaci ke je koye ser ra vêret. Makîna kewte serê koyan. Rayer, rayerê makîna nêbe. Bale peyê dewa Qarataşe ra kewtî je rayer o herrin. Tikeye ca şî. Feqet nawîxasyonî sînyal o çep da. Uya ra pêyser geyraye a. Na raye kewtî rayer o bînî ser. Tikeyena ca şî. Je motorê citi pey ra ameye be. Rayer teng be. Şuferî makîna vindernê. Ame war. Peyser şi motorî hete. Şuferî va “Keko, tikeye ca bide mi, ez biverî.” Şuferê makîna va “Keko tikeye sebr bi ke. Ma rayerê xwu şaş kerd. Eke ti zane ma ra va ci ke rayerê ma ça mend. Maye şini Dewa Arısu.” Motorê xwu ser ra merdekî va, keko şima xelet amaye. Îşaret o rayerî kerd, labelê no rayer ra şima eke şêrê, şima şinê dewa Gola Gulê (Arısu).”
Rayer o ke merdekî nika vate zaf xirab be. Feqet rayer o bîn zî înan nêzanaye. Rayer o ke, merdekî motorî ser ra va şêrê, nê rayerî ser ra aye rayna kewtî rayer. Şî zew bîn ca ra şî serê je koye. Rayer zaf xirab be. Înan vak e “labelê gere ma tîya ra şêre”. Şuferî va, ez texmîn kena rayer o rind na dewe pey de mend. Ma nê koye ser ra eke ma şere ma dewa Gola Gulê vînene. Hedî hedî hegaye mîyan ra dewam kerd. Rayer teng be. Ameye koye ser. Feqet înan kes nêdî. Hebike ca de rayer zaf xirab û teng be. Kinarê rayerî de kerreye pîlî bî. Feqet îmkanê ci çîne be ke nê kerrayan bide kinar. Şuferî tikeyna dewam kerd. Bado makîna ra ame war, nadet rayerî. Seba makîna asan şêro cenekî zî makîna ra ameye war. Hedî hedî şuferî makîna berde. Ameye nezdîyê dewi. Nika dewi aysayê. Vireynî de yew mektebê qijan û pitan be. Baxçe de ju perşe (bayrak) dîrega kewte bî vaye ser. Cenekî ameye, resaye makîna. Şufer rayna kewt rayer. Nezdîyê dewe de raşta je şiwaneyî ameye. Şiwaneyî ra pers kerd ke na dewe de je kêye esto, merdekê nê keyî extîyar û kor o. Şiwanî va, belê ez zana. Bado banê feqîran ma re terîf kerd. Ma şiwaneyî ra xatir waşt û ma vîyertî mi. Ma ameye mîyanê dewe de je qotî ser, qotî ser ra ma nadet banê feqîrî, labelê tabaye nêdî. Telefonê Samîrî kerd. Samîr embaz o ardimkar be ke vireynî de no kêye yo feqîr aye tespît kerd be. Samîrî terîf kerd û telefonê xwu rajena. No dem de dewe ra je xort uya ra vêretê. Ma veng da xortî. Xort ame ma hete. Ma xwu da sinasnayîş, nameyê xortî Mahîr be. Xortî va ez zana banê Pîra Fatma û ma wa ame.
Ma je rayer ra xortî ya şîmi. Feqet ma xwu şaş kerd ke ban kam ca yo? Tîya ban man çînî yo. Feqet no xort vano bêrê ez şima bane uya. Heme ca de kerreye û quçî naye bî ro. Xort je berî mîyan ra kewt cayekî zerre. Baxçe de ber mer çîne be. Tîya yo ya nîyo? Durî ra veng ameye. Xortî veng da. Ju pîri kewte ma çim. Raşta, yew pîri uya de bî. Bado ma je merdek o azeb dî, nezdîye pancas serre be. No merdek lajekê pîri be. Pîri zî extîyare bî. Nezdîyê heştaye serre bî. Pîre hete ju ceneka azebe bî ke a zî nezdîyê çewres serre bî.
Ez wazena ke şima re nê caye teswîr bikerî. Baxçe ra ti kewta zerre, destê raştî ser de je kozik est be. Kozîkî mîyan de kolîyê soba bî. Teberê kozikî ver de texteyê khanî bî. Hunî aysen o ke nê texteye yew înşaat ra ardî bî. Texteyan hete koşe yo bîn de je kozik o bîn zî be. Uya kenef (awdestxane) û cayê robarî be. Aye hete je ber o rajenaye be. Texmînê mi uya axure bî, labelê kilitkerde bî. Kinarê berê axure de berê keyî be. Uya ra ma kewtî mi zerre. Tîya je koşe de buzdolabî be, koşe yo bîn de adreje be. Pîre va ma uya de nanê xwu poyşene. Destê çepî hete je ber o akerde be. Ma uya ra kewtî mi zerre. Desî vera cillî naye bî ro heta ser. Heme çî temîyan de be. Ça çî yo khan be ke nê keyî zerre de be. Qabê khanî, cillê khanî, naylonî, ardî, kincî erdî ser o firengî, qarpuze, çuwalê ardê nanî. Heme çî. Heme ca de heme çî. Berî ver o buzdolabî be, feqet şatyaye be. Mîyanê dolabî de tabaye çîne be. Ma kewtî mi teber.
Mi xortî ra va seba destdayî (yardım, el atma) ke wa bero, ma pîya ardê nanê ke makîna de bî ma bîyare. Xort ame ma ardî grewtî û ma ardî berdî zerre. Cenekan pîra suhbet kerde. Pîri heme çî re cuwab da: Di lajekê zewijyayaye pîre Îzmîr de xebatyane. Hal û weqtê înan rind nêbe. Je lajek Dîyarbekîr de cuwenaye be. Ju keyneke ju dewa nezdîke de zewijyaye bî. Pîyê keyî kor be. Di çimanê pîye nezdîyê vîst serre kor bî be. Pîre va “Siddiqê mi vîst serre be. Şi esker, ame îzne, be nêweş û merd. Wiseynê mi qij be, merd, jê lajekê mi zî merd. Hîre pitê mi merdî.” Pîre no qise hunî va ke ti vanê ze pîre gore lajekî hona aye hete cuwenaye bî.
Ma hunî va ke merdeyê keyî û pîre zey Hezretî Yaqubî hesretê Wisifî ya çim û aqlê xwu kerdo vînî. Derd derd o pîlo. Wa kes xwu vîra mekêro ke “Cenabê Rabbul-alemîn hesabê meya ke kinare Dîcle de vergî werda Hezretî Omerî ra pers keno.”
Şima tim bîyarê xwu aqil ke eke ma Mislimanî mi, dorkoşeyê ma ra Homa ma ra hesabê feqîran û koran û topalan û bêaqilan pers keno. Rocanê mubarakê Remezanî de gere Misliman ça cuweyeno uya merdimo ke îhtîyacê ci esto, tespît bikero û çi destê ci ra yeno seba rizayê Allahî bikero. Ecrê înan Allah dano.
Bina de xwu kinar, beno ke to hete yew Kozikê Hezretî Yaqubî esto…
- Reklam-