Bir ezan vakti büyüdü kelimelerim
Saçlarımdan dökülen cümlelerin yazısıyla
Sulandı kâğıda değmeyen o
Güzel, insanı sarsan çisenti duygularım
Bir dostun selâmında açıklandı
Acıdan iniltileri duyulan sırlarım
Büyü ve gizem çoğalttı benimle
Kuyularda depreşen ürkek hayatı
Beklediğim ışıklı yollardan bahtıma
Yalnızca azgın ve ölümlü insanlar çıktı
Bir annenin yüreğinde durdu zaman
Anladım avucunda tuttuğu gergin cümlelerden
Her çocuğun kalbinin annesine ayarlandığını
Durdurmak ne mümkün onu, dönerken çarkı
Bir sevgilinin kollarında can buldu
Günlerin karanlığına atılmış ruhum
Herkes yok sayarken cismimi
Ağızlardaki keskin kırbacı kırıyordu ‘en sevgili’
Kalbim ve yolum
Sana emanet
Rabbim unutmaz,
Seversin beni.
