Aziz duaların yorgunluğu kanat çırpar omuzlarına
Göğün eşsiz fırtınaları koparır seni dünyadan
Alın alın yükselirsin toprağa
Fe yuhyi bihi’l arde ba’de mevtiha
Sığınan o üç adam gibi mağaraya
Yağmurdan kaçmıştı onlar da rahmetten değil
Yağmur duasına tek şemsiyeyi getiren sendin
Islanmak başka hissetmek başkaydı senin için
Fakat kimse fark edemez gözyaşlarını
Ağlasan da kimse anlamaz bu yerde
Onlar başlarını eğip gittiler
Sen ise hep olduğun gibi secdede
Tutunur perçeminin pençesi toprağa
Bir yağmur damlası seni alnından öper
Alın izin nakış nakış işlenir bir yaprağa
Ninova’nın bulutları o pak alnından öper
Anlasan da kimseler yanmaz bu derde
Onlar başlarını alıp gittiler
Sen ise hep olduğun gibi secdede
Kula kulluk zulümdür bir tek Hakka secde var
Hakka ibadet etmek kurtarır bin secdeden
Tüm tağutları yıkıp Rabbe yakın olmak var
Bükülmeden tutunmak bu ilahi perdeden
Yansan da kimseler uyanmaz bu gövdede
Onlar başlarına uyup gittiler
Sen ise hep olduğun gibi secdede
Rahmetin çizgileri secde iziyle olur
Günah yükü altında ezilmene ne hacet
Yere fısıldarsın sen gökyüzünden duyulur
İşte başında cennet işte alnında cennet
Uyansan da kimseler utanmaz bu müjdede
Onlar başlarına vurup gittiler
Sen ise hep olduğun gibi secdede
