Aziz duaların yorgunluğu kanat çırpar omuzlarına

Göğün eşsiz fırtınaları koparır seni dünyadan

Alın alın yükselirsin toprağa

Fe yuhyi bihi’l arde ba’de mevtiha

Sığınan o üç adam gibi mağaraya

Yağmurdan kaçmıştı onlar da rahmetten değil

Yağmur duasına tek şemsiyeyi getiren sendin

Islanmak başka hissetmek başkaydı senin için

Fakat kimse fark edemez gözyaşlarını

Ağlasan da kimse anlamaz bu yerde

Onlar başlarını eğip gittiler

Sen ise hep olduğun gibi secdede

Tutunur perçeminin pençesi toprağa

Bir yağmur damlası seni alnından öper

Alın izin nakış nakış işlenir bir yaprağa

Ninova’nın bulutları o pak alnından öper

Anlasan da kimseler yanmaz bu derde

Onlar başlarını alıp gittiler

Sen ise hep olduğun gibi secdede

Kula kulluk zulümdür bir tek Hakka secde var

Hakka ibadet etmek kurtarır bin secdeden

Tüm tağutları yıkıp Rabbe yakın olmak var

Bükülmeden tutunmak bu ilahi perdeden

Yansan da kimseler uyanmaz bu gövdede

Onlar başlarına uyup gittiler

Sen ise hep olduğun gibi secdede

Rahmetin çizgileri secde iziyle olur

Günah yükü altında ezilmene ne hacet

Yere fısıldarsın sen gökyüzünden duyulur

İşte başında cennet işte alnında cennet

Uyansan da kimseler utanmaz bu müjdede

Onlar başlarına vurup gittiler

Sen ise hep olduğun gibi secdede

Bu yazıya yorum bırakmak ister misiniz?