Hedefte 100 köy var. Haftada iki köy olursa bir yılda 104 köy yapar. Neden mi? Maksat köy imamlarıyla/liderleriyle tanışmak. Onların kalbinde bir kıpırtı, bir heyecan meydana getirmek. Sırf Allah için ziyaret etmek. Ziyaret esnasında da gerekli mesajı vermek. Şu ana kadar yedi köy oldu. Rabbimin izniyle 100 köye tamamlanacak.
Ziyaretleri öğle ya da ikindi namazına denk getirmeye çalışıyoruz. Şayet imam kardeşimiz namazdan beş dakika önce camiye gelirse ayak üstü tanışıp namaza geçiyoruz. Bu sefer imam kardeşimiz “İmamın ikramı gelen misafire namaz kıldırmaktır” deyip cübbeyi uzatıyor ve namaz kıldırmamızı arzu ediyor. Namaz kıldırdıktan sonra da beş dakikalık bir sohbet yaptık mı tanışmamız, kaynaşmamız daha da güzel bir hal alıyor. Birbirimizi tanımak ve sevmek içerikli cümleler kurduk mu camide bulunan birkaç kişi de olsa gönüllerine etki ediyor.
Gelelim asıl mesaja. İmam kardeşimize buraya Allah için geldiğimizi söylediğimizde etkileniyor ve şaşırıyor. Böyle bir durumla ilk defa karşılaştığını söylüyor. İkinci husus da tanışmak için geldiğimizi söylememiz. Üçüncü husus da imam kardeşimize tavsiyemiz. “Burada, etrafınızda köyden yedi genç olursa ve siz de onların kalplerine dokunsanız ne güzel olur” cümlesini imam kardeşimize muhakkak iletiyoruz. Gittiğimiz her köy camisinde bunu dile getirdik.
Bazen köyde iki cami olabiliyor. Şayet gittiğimiz ilk camide ezan okunup da cami açılmaz ve imam gelmezse hızlıca birkaç yüz metre ilerideki camiye yetişmeye çalışıyoruz. En azından namazın ikinci rekâtına yetişiyoruz ve namazı birlikte eda edip tesbihattan sonra tanışma faslına geçiyoruz. Ayrılmadan önce de imam kardeşimize isim, adres ve telefon numaramızın olduğu kartımızı veriyor ve muhakkak surette çay içmeye beklediğimizi ifade ediyoruz. Bazen imamın çocuğu fakültemiz öğrencisi olabiliyor, ismini veriyor ve bu da bize genç kardeşimizle tanışma imkanını temin ediyor.
Mü’min kardeşlerimizden talebimiz bu yolda başarılı olmamız için seherlerde ellerini açıp bize dua etmeleridir. Allah için köy yollarına düşmek manevi cihetten o kadar güzel ki ancak yapanlar tadabilirler. Giderken de yanımızda bir hocamızı, sevdiğimiz bir arkadaşımızı götürdüğümüzde Allah yolunda beraber yolculuk etmenin manevi tadı daha da güzel oluyor. Sağımda oturan kardeşime diyorum ki “Tekerleğin her dönüşünde bize sevap yazılacaktır.” Üç hafta geride kaldı ve önümüzde sekizinci köy var. Bakalım Rabbim ne nasip edecek.

Bu yazıya yorum bırakmak ister misiniz?