Şiir

Nasıl bir beddua ettin ey çocuk! Çakılıp kaldık evlerimizde Bahar kokusundan âzâde olan Ölümlerle avuttuk kendimizi Ne bir kefen örttü üzerimizi Ne de çadırlar gördük etrafımızda Yıkanmış sokakların tenhalarında Yıkanmamış ölülerden...

Yine kanlı bir gül Her yerde zalimlerin izi var Çocuklar yine ağlıyor Müminler yine acı çekiyor...   Halk yine evsiz kaldı Sokaklarda yine feryat var Aksa yine üzgün Zalimler yine vuruyor...   Etrafta koca...

Ey şehadet bizden çok uzaktasın Bir asırdır Selahaddinler ararsın Ey genç bunun için çok günahkârsın Bu yola baş koyanlar Allah'a yakarsın   Haydi, biraz tarih sayfalarında dolan Bedir'e, Uhud'a, Çanakkale'ye...

Dünyadaki tüm sessiz çığlıklara… Bir ses, kulakları yırtarcasına Bir acı çığlık, yürekleri parçalarcasına Bir küçük beden, yerde sessizce uyurcasına Bir sessiz çığlık, dünyaya haykırırcasına…   Ölüm, kol geziyor sokaklarında Kanlar süzülür şakaklarında Melekler gözyaşı...

Sığmadı kollarına bu mülteci dünyada İki elinden başka kalan benim ey anne Dağıttığın şekerler şehadet sevincidir İçindeki acıyı bilen benim ey anne Kavuşmalar çoktandır nasip olmadı bize Gözündeki yolları...

Min xwest helbestekê çêkim Behsa corona vîrus kim Li ser mijara wê şobê Binivsînim û belav kim   Corona derket li Çînê Bû bela li serê dinê Ew şoba coronayê Baş nabe...

Heywax ji destê nezanan Heft xwezî bi halê xîzanan Dibên em her tişt dizanin Gûhdarî nakin li zanan   Bela nezanan pir zor e Her xwe dibînin li jor e Yê...

Sükûtun sessiz sularında boğuldu sözlerim Göz kapaklarıma bir perde indi derinlerden Ruhum bedenimi terk ediyordu Bir tüy kadar hafiflemiştim Ölüm gibi bir şey oldu Ama ölmedim!   Ortadoğu oldu gözlerim Kudüs'ü, Yemen'i...

Nasıl da kandırdılar bizi Günlerinin azlığıyla Ama ben anladım seni Diğer aylara kızgınlığından Uzatmaya niyetlisin günlerini Ondan mıdır? Takvim yapraklarına ekliyorsun İslâm'ın güneşlerini! Ey Şubat Şâhidim kızgınlığına şâhidim isyanına şâhidim... Esfel-i sâfilînin karşılığı...

Bahçesaray'a kar yağar Analar ağıt yakar Beyaz ölüm Dağların oyuklarında taht kurar… Daha bu sabah yanımdaydı babam Saçlarımı okşamış  "Gula mın ne istersin Van'dan" "Konuşan bebek isterim" Kar'ı sevmez mi çocuklar Ben sevmiyorum Babamı...

Esmanur ATEŞ-Hafsa ÖZAK Dünya tahmin edemezken insan nefsini, cennet ayaklarının altına serilen sensin… Sensin dünya hayatının tarlası, yaratılmışların asalet ve şerefli olanı… Sen cahiliye kalıntılarını benliğinde taşıyan...

  Bir ezan vakti büyüdü kelimelerim Saçlarımdan dökülen cümlelerin yazısıyla Sulandı kâğıda değmeyen o Güzel, insanı sarsan çisenti duygularım   Bir dostun selâmında açıklandı Acıdan iniltileri duyulan sırlarım Büyü ve gizem çoğalttı...

  Hep aynı yüzler Solgun ama umutlu! Bir yok oluşun Bir var oluşun Bir kayboluşun İsimsiz suretleri   Sıkış tıkış hayalleri Nasırlıdır hep elleri Hiç gülmüyor yüzleri İsimsiz suretlerin.   Kıvrılır kaldırımda yatar Kuş tüyü yastık ona batar Dertleri...

  Rahmet denizinden bir lütuftur hayâ Bu ahlak üzere yoğrulursa maya Kalmaz o kimsede ne kin ne riya Ne büyük ziynettir edep ve hayâ Edeptir insanı eşrefi mahlûkât kılan Düstur...

  Mevsim kış, günlerden Cuma, sabahtı Bir ses… Kulak kabarttım, bu bir ahtı Güney ufkuna baktım simsiyahtı Toprak ağlıyor, ağlıyor şehidan…   Bugün kıble rüzgârı soğuk esti Rüzgâr, insanlığın dilini kesti Bu...