Şiir

Esmanur ATEŞ-Hafsa ÖZAK Dünya tahmin edemezken insan nefsini, cennet ayaklarının altına serilen sensin… Sensin dünya hayatının tarlası, yaratılmışların asalet ve şerefli olanı… Sen cahiliye kalıntılarını benliğinde taşıyan...

  Engel olamıyorum kalbime sızan hüzne Kalbimin kalemime yüklediği ağır ve yorgun sözcüklere Ümmeti yazmak bir kış gecesinde  Suskunluğumu düşünmek Sızlayan vicdanım ve ıslak gözlerimle Özür dilemek en başından  Küçüğünden, büyüğünden Suskunluğumun...

  Hep aynı yüzler Solgun ama umutlu! Bir yok oluşun Bir var oluşun Bir kayboluşun İsimsiz suretleri   Sıkış tıkış hayalleri Nasırlıdır hep elleri Hiç gülmüyor yüzleri İsimsiz suretlerin.   Kıvrılır kaldırımda yatar Kuş tüyü yastık ona batar Dertleri...

Siba we bixêr be gelî birana Ya we tev de gelî pîr û ciwana Li xwe miqate bin xwe biparêzin Çile ye van demsalê zevestana   Xasma pîr û...

Savrulur düşünceler yaprak yaprak Bir ağaç misali yanardı insan Unuturdu bir gün öleceğini Geçerdi ömür hayatı sorgulayarak Kimi gezer, kimi tozardı Kimi ise hep düşünür dururdu Bazısı ise düşüncesiyle avunurdu Geçerdi...

Sol yüreğimin sahibine.. Salât ve selâm ile.. Sensiz gençliğim bir sonbahar mevsimi, Ne güller açar, ne de yaprak düşer onda Ben yirmi yaşın olmak istedim efendim.   Nübüvvete yirmi kala, Senin...

Ve nefes alıyor ölüm bedenimde Kenetleniyor ruhuma, sıkıyorSon inlemelerim, son can çekişmelerimKısa bir film gibi geliyor hayatSanki hiç gitmeyecekmişim gibi Bir bataklık içi-n atan misafirhane Kendi evimmiş...

Ve yürüyorum Kudüs'ün mübarek dar sokaklarından yağmurun tenimi ıslatmasını umursamadan. Sonra elinde peçete bulunan bir çocuğun seslenişiyle kendime geliyorum daldığım hülyalardan, Arapça olarak "Alır mısın abla?"...

Hayat bu... Sanma ki, hep mutlu olacaksın! Bazen zorluklarla baş başa kalacaksın! Dikenler batacak ayaklarına, Taşlara takılıp düşeceksin. Canın acıyacak, Gözlerin dolacak, Yüreğin yanacak, Kimse gelip seni kaldırmayacak. Derdini soran olmayacak. Yaralarını kendin saracaksın. Sen...

Jiber korona mam di malda Ez rûniştim û min pal da Ketme medya ya civakî Li medya yê heydedan da Er ê li mal bi...

  Bir ezan vakti büyüdü kelimelerim Saçlarımdan dökülen cümlelerin yazısıyla Sulandı kâğıda değmeyen o Güzel, insanı sarsan çisenti duygularım   Bir dostun selâmında açıklandı Acıdan iniltileri duyulan sırlarım Büyü ve gizem çoğalttı...

Sensiz bu şehirde günler yavandı Denizimizin suyu kan revandı Seksen yıldır özlemimiz civandı Şimdi duydu Ayasofya hilali Helali var açanların, helali   Yokluğunda tebessümler yalandı Günlerimiz sen yokken sıradandı Ayasofya, sensiz neler...

Takvimler 14 Ağustos’u gösteriyordu, Yer: Rabia Meydanı’ydı Şehadet ve dirilişin meydanı. Havada şehadet kokusu vardı. Çocuk, genç, yaşlı hepsi bir arada Zulme boyun eğmeyenler meydanlardaydı. Ellerde Kur’an, dillerde tekbir, Gönüllerde ya...

Zehra ESER Hüzünden kan kaybeden bir gün Çakılır ortasına saçlarını kızıla bağlayan gökyüzünün Durgun sulardır rüzgâr Dolanır boynuna sabrın Takılır tel tel saçlarına Renk verir acıdan…   Sevinçten kan kaybeden bir gün Çakılır...

yazmak yarayı göstermektir bir nevi ‘işte şurada, bakın, ey yaradan bilmez insanlar’ demek istedim korktum zehre şerbet katanlar yaraya da tuz basacaklardı bildim bu şecaatsizlik ve yılgınlık kimden mirastı bana atalarım ve...