Korkma, yıkılır gider tek bir kükreyişte zalimin çelikten devleri
Korkma, döner kediye aslanların karşısında kâğıttan kaplanların yüreği
Susma, işitilince doğrular; erir, süslü medeniyetin parlak yalanları
Susma, sönmez mumlar hiçbir yatsıda haykıran olmazsa hakkı
Yırt, yalanın, yalancının kırk yamalı sahte özgürlük elbisesini
Yırt, ruhsuz bedenlerin, insansız kalplerin küflenmiş seslerini
Yılma, üzerinden geçer mutlaka yol, yokuş ne kadar dik olsa da
Yılma, ne kadar zalimse zulümkâr, korkaktır bir o kadar da
Durma, yetmez varmak için menzile koşmak, ondan öteye geçmek gerek
Durma, dolaşmadan dünyayı yalanlar, doğruların tüm kapıları çalması gerek
Sanma; zulüm kalır baki, bitmez bir ömür mazlumların gözyaşı ve çilesi
Sanma, bitmez batılın karanlığı, bilesin cehennemidir onun hakkın güneşi
Oku; Rabbinin ilk emri, küfür ve cehalet zehrinin sonudur oku!
Oku ki, göresin ateşe bile boyun eğdirmiştir Rabbinin buyruğu
Çalış, kardeşim çalış, yeter tekerin tümsekte bu kadar kaldığı yeter!
Çalış, çalış ki sarsın sesinle cihanın dört bir yanını “Allahu Ekber”!
