Jê lajek durî ra vazdayîşa ameyê. Mîr estora xwu sero be. Aye hete çend merdimî bî. Înana qalî kerdê. Balê mîr tikêye hers-bîyaye be. Destê raştê mîrî de ju şifti bî. Şifti hewa de şîyê û ameyê.
Lajek hewna nêresa be mîrî hete. Durî ra qerayê. Mîrî diqqetê xwu nêda lajekî ser. Beno ke hers-bîyayîşê xwu ra nêeşnawitê ke durî ra kamo yeno nezdîyê aye. Lajek resa be mîrî hete. Destura xwu nêwaşte: “Keko, keko!” Hana va û ame mîyanê mîrî û merdekanê bînan û rayna vengê xwu kerd berz. “Keko, kekoyê mi!”
Mîrî sero waqar û pîlîna pîlan bî. Nadet lajekî kişta. Şifta xwu arde war. Hers-bîyayîşê mîrî nika bi be şenik. Çimê xwu dîqqeta ardî ser û linganê lajekî ser. Pers kerd:
“Se be xorto?”
Lajekî nika ferq kerd ke mîrî xeyalê xwu kerdo aye ser. Nika tikêyna dile xortî bi be rehat. Cuwab da:
“Kal bîyo nêweş!”
Mîrî hana ju xebere nêpawitê. Vizer kal dî be. Nêweşîna ci girane nêbî. Şifta xwu kerde berz, çimê xwu rayna ardî merdekan ser û înan ra va:
“Na tepîya kes na vay ra awke nêbeno. Heqqê şima û kalikan û pîrikanê şima na awke sero çîno. Şima bizanê ke na awke kemîya, hunî awka zêde nîya, waharanê na awke rê qîym nêkena û no rî ra şima xwu rê na awke ra mebê. Xwu rê ju xore pirodê. Beno ke şima rê zaf rind beno.”
Hana vatiş de şifta mîrî hewa de kay kerdê. Lajekî no kaykerdişî ra zaf hes kerdê. Hunî xeyalê xwu da be şifta mîrî ser. Mendê xwu şifta mîrî ame war, vindete. Nika kay nêkerdê.
Lajekî ferq kerd ke mîrî zaf îtîbar nêkerd ke kal nêweşo. Mîrî ra va:
“Keko! Kal nêweşo û nêweşê mergîyo!” Mîrî û merdekan ameye nezdîyê lajekî, estore ser ra milê xwu kerd çewt. Çimê xwu rindî ardî lajekî ser, mîrî pers kerd:
“Tîyê se vanê xortooo?!..”
Lajekî va: “Kal nêweşo keko!” Mîrî destê xwu eşt lajekî dest, lajekî no hereket pawitê. Aye zî linga xwu eşte cayê ling pa-nayîşê estore ser. Ju ray de nişt estore sero pêyê mîrî.
Estora mîrî sipî bî. Mîrî lajekî ra va: “Xwu tepişe xortooo!..”
Kêyfê lajekî ame be ca. Na estora mîrî ra perine zaf hes kerdê. Estore nika çar-linga vazdayê. Merdekê bînî pey de mendî bî. Estore leze şîyê. Nika heme çî çante rind be. Solixe ra ame bî dewe mîyan. Na dewe, dewa verîne bî. Banê mîrî qişayê sero be. Bano rind be. Kinarê banan ra, suqaqê tengan ra vêretî, ameye kêyeyê mîrî ver.
Resayiş de hona estore nêvindete bî, mîrî xwu estore ra eşt war û kehya ame, bestê estore tepişt. Nika estore sero lajek tenya mend be. Aye kerd ke zêy mîrî estore sero vindero. Milê xwu kerd berz, nadet dewe kişta, kêyfê ci ca de be. Kehyaye veng da lajekî ser:
“De bê war xorto!..”
Xeyalê xortî şatya. Leze ra estore ser ra ame war. Mîrî dima şi zerreyê banî. Zerreyê banî de cenekî û veyvekî û extîyarî û azebî paya bî. Hewayê qeswetî kêyî mîyan de be. Cenekê pîlî bermayîş de bî.
Mîr ame be serê cayê kalî. Kalî nêyeşkayê ke nefesê xwu bigero. Mîrî jê merdekî ra va: Jendermî rê tel bike. Leze wa toxtor bierşawo tîya. Merdek leze ra şi maxa bîne. Tel uca de be û tel kerd û jendermîya qiseye kerdî. Pêyser ame zerre. Mîrî ra va: “Keko, temamo, toxtor yeno.”
Mendê xwu embulanse nezdîyê ju seate amê. Toxtorî kal muayene kerd, mîrî ra va: “Keko, muhîmo ke ma kalî tîya ra bere nêweşxane.” Mîrî qe îtîraz nêkerd. Hadreyîna kalî dî, xortan kal kirişt mîyanê ambulanse. Totika ambulanse cenayê. Dewe mîyan ra rayêrî sero je tozo lêl kewt hewa ra…
Lajek, kêyeyê mîrî de tenya mend be. Telewzon akerde be. Xeberî akerdêye bî. “Nika ju nêweşîne vejîya wa. Nameyê na neweşîne qoronavîrusa.” Bado cenekê kêyî kewtî zerre. Lejekî ra va: Tîyê se kene tîya pito? Nê persî ser ra lajek kewt teber, beno ke kal qorona bîyo.
Çend rojî tepîya ju xebere amê dewe: Kal qorona bîyo! Xelisyayîşê kalî tikêye zoro, balê tedawîyê ci mumkîno. Nika mîr şar de be. Pîyê xwu hete be. Toxtorana tim qal û îrtîbat de be. Kerdê ke çi tedawîyo muhîm esto seba kalî firazo. Toxtoran mîrî ra va:
“Keko, na nêweşîna newîya. Ma nezana sêyîn tedawî beno. Kes zî nêzano. Eke ti wazenê bere bajarê pîlî.”
Mîrî hers-bîyayîşa kişta serokê toxtoran ra destê xwu kerd berz: “Toxtooorrr! Mina kaye meke. Nêweşîne, nêweşîna!.. Ça ra vejîya wa ke şima nêzanê? Şima çi ra wend hintaye serrî? No kal tîya nêmireno! Eza şima ra vana! Şima fam kerd, eza şima ra se vana?”
Toxtorî vengê xwu nêkerd. Milê xwu kerd xwu ver. Şi nêweşanê bînan hete. Mîr şi qantînê nêweşxanî mîyan. Aye hete merdimî zafî bî. Beno ke se merdim uca de be. Qantîn de telewzon akerde be. Xeyalê xwu da telewzonî ser. Xeberî têye de bî. “Qorona, nêweşîna pîl û newî bî, balê tedawî û îlacê qorona nika çînê be.” Perine diqqetê xwu da be telewzonî ser. Kal zerre de cayo muhîm de be. Mîr şi nezdîyê telewzonî. Seba qorona çi lazimo ke merdim bikero? Rindî goşê xwu na telewzonî ser, fam kerd û bado hana va:
“Ez heyranê şima! Telewzon vano ke na nêweşîne muhîma. Nika ma çend tedbîranê xwu bigere. Ma pero zincî û fekê xwu bigere. Yewbînanê xwu ra durî vinde, kes wa kalî hete meşêro. Destanê xwu ma tim rind bişuwe. Lapikan ma bigere destanê xwu û ma leze ra tîya ra vejîye teber.”
Hana vatiş de mîrî fek û zincîya xwu pişt û kewt teberê nêweşxanî. Merdimanê xwu ra va ke: “Kes nêweşxanî mîyan wa meşêro. Enê xortî sirê ra, wa şêrê zerre û xeberanê kalî ma rê bîyarê.”
Çend rojî tepîya kal bi weş. Toxtorî mîrî ra va: “Kekoyê mi, hoylo ke tîyê tîya de. Ti jê merdimo pîl û vervînayîşê. Ez texmîn kena ke kal beno weş. Hokmatî hunî qerar da ke, şîyayîş-ameyîşî bibirnê, yew-bînanê xwu wa temas mekêrê. Înşalla na nêweşîne ma ra def bena û şina. Şikr ke kal nika bîyo weş, çi tedbîrî şima tîya girewtî bî, înan kêye de zî gere şima dewam bikerê. Zaf weşîya bimanê.”
Makînaya mîrî resê dewe mîyan. Dewijî amêye bî kinarê rayêrî. Pêroyî kêyf de bî. Înan kalî ra zaf hes kerdê. Nika kal weş be, balê tedawî gere dewam bikêro. Makîna kalî kiberê banî de vindete. Milete amê nezdîyê makîna. Kerdê ke destê kalî lew bikerê. Balê mîr ame vireynîya makîna. Înan ra hana va:
“Ez heyranê şima bî. Kalê ma nika rind weş nêbîyo. Gere kes destê xwu kalîya menno.” Mîrî emr da, merdimê ke rayêrê kalî sero vindetê, uca ra girewtî kişta bîna rayêrî. Berê makînaya kalî a kerd. Kal makîna ra ame war. Nadet mileta xwu ser. Destê xwu kerd berz. Silam da perine. Înan perine jê fek de silamê kalî girewt, ser û weşî kerde.
Kehya ame kalî hete. Rayêro akerde ra kal şi kêye. Kes zerreyê kêyî nêgirewt. Xort zî uca de milete mîyan de be. Mîrî çimê xwu milete ser de berdî. Xort jê kinar de be. Çim kerd û xort ame mîrî hete. Mîrî nadet çimanê mîrî mîyan. Nê çiman de teşekur û sînayîş be. Zerreyê lajekî be hunik. Çimê ci rindî akerdeye bî. Mîrî makîna mîyan ra ju pakete vete û dê xortî. Xortî solixe ra pakete kerde a.
Pakete mîyan de lapikî, fek û zincî-girewtiş, sabuno awkin û ju paketa çikolataya pîle. Kêyfê lajekî nika tikêyna ame be ca. Paketa xwu girewte destê xwu. Kewt milete mîyan û orte de vindet. Çimê hemine xortî sero bî. Xort qerra:
“Kalê ma qorona bîyo!..”
Çend rojî tepîya qerantîna dewe de îlan kerd. Şîyayîş-ameyîşê dewe birya. Ju aşme dewam kerd. Ma şikr bikere ke kes nêmerd. Balê awka deşte, nika hegayê fasîla ra şîyê…
