Sizleri bir tek candan yaratan, kendisi ile mutlu olsun diye ondan da eşini yaratan O’dur. Erkek, eşiyle beraber olunca kadın hafif bir yüklenir, onu bir süre taşır. Hamileliği ağırlaşınca Rableri olan Allah’a şu sözlerle yakarırlar: “Andolsun, bize kusursuz bir çocuk verirsen kesinlikle şükredenlerden olacağız!” (Ârâf, 189)
40 haftalık yolculuğum…
Anneciğimin rahmine ulaşan, tüplerinden birinde bir noktayım. Anne ve babamın hücrelerinin birleşmesi ile oluşan bir noktayım bugün. Anne ve babamın DNA’larına kodlanmış olan genetik mirası içinde barındıran bir nokta. Bölünerek ve gelişerek büyüyeceğim.
“Noktayı koca yavruya dönüştüren Rabb’im sen nelere kadirsin!”
Yumurtalıktan rahme yolculuğum 4 gün olacak, bu yolculukta bir küme hücre olunca bir kısmı beni beslemek üzere değişime uğrayacak. Rahme ulaştıktan sonra rahme tutunmam 2 gün sürer.
Aradan günler, haftalar geçer. Anneciğim! Sen beni düşlerine koyar, beni anarsın.
2. haftamdayım anne, kan için gereken hücrelerim hazırlanıyor, o benim hayat suyum, tıpkı senin dualarınla beslendiğim gibi. Onunla senden bana taşınacak oksijen ve besin maddeleri ile besleneceğim.
Ben 4 haftalık oldum, boyum bir susam kadar. Artık vücudumun üç temel katmanı var: Beyin ve sinir sistemimi oluşturacak olan dış katman, kas-kıkırdak ve kemiklerimi oluşturacak olan orta katman ve kan hücrelerim ve bağırsaklarımı oluşturacak olan iç katman.
“Evladımın azalarını oluşturacak olan katmanların doğru ayrılması için yardım et Rabbim.”
Kalınca bir zarın içindeyim anne, içi sıvı dolu olan bir zar bu, özelce korunuyorum. O kararında olan sıvı ile simetrik bir şekilde büyütülüyor, darbelerden korunuyor, vücut sıcaklığım ayarlanıyor ve serbestçe hareket edebiliyorum.
“Yavrumun bildiğim-bilmediğim tüm ihtiyaçlarını gözeten Rabb’im, sana hamd etmek bana vazifedir!”
Ağzımın oluşması için boğaz ve dudak arasındaki zar yırtıldı, artık içinde bulunduğum sıvı ağzımdan girip midemden geçerek bağırsak boşluğuma geçebilir. Rabbim beni dilediği gibi şekillendiriyor anne.
“Sen en güzel surette yaratansın Rabbim.”
5. haftamdayım kalbimin dakikada 80 kez attığını duyuyor musun anne? Uzuv tomurcuklarım da hazır, gelecekte kol ve bacaklarım olacaklar.
8. haftamdayım 11 gram oldum, beni hissediyor musun anne?
9. haftamdayım artık, kafamdaki saçlar belirdi ve cildim özel bir kremle kaplandı.
10. haftamdayım artık yüzüm netleşti, fotoğrafımı çekebilirsiniz anne.
“Rabbim evladımın burnuna afiyet ver, ağzına afiyet ver, kulaklarına afiyet ver.”
14. Haftamdayım, dört parmak kadar büyüdü boyum, tırnaklarım gelişti. Bana ait parmak izim de hazır, parmaklarımı oynatabiliyorum anne. Bugün parmaklarım şekillendirilirken anne, parmak aralarımdaki hücrelerimin bazıları yaşamayı bırakmak zorunda kaldılar, parmaklarımın şekillenebilmesi için.
“Yavrumun sıhhatli parmakları için sana hamd olsun Rabb’im.”
18. haftamdayım artık vücudumla dönebiliyor, bacaklarımla tekme atabiliyorum. Sanma ki seni incitmek istiyorum; anne sana dokunmak, kendime bildirmek istiyorum.
23. haftamdayım portakal kadar oldum, artık cinsiyetim de belirlendi Rabb’im tarafından. Bazen uyuyorum ve sonra uyanıyorum anne, seslerinizi duyuyorum artık. Bana tekrar tekrar okuduğun bütün ayet ve duaları ezberleyeceğim anne.
26. haftamdayım şimdiye kadar kapalı olan göz kapaklarımı artık açabiliyorum. Burası dış dünyadan çok farklı anne.
28. haftamdayım 1 kilogram oldum, artık âzalarım iyi gelişti organlarım büyüdü.
“Ey Rabb’im yavrucuğuma akıl ver, zekâ ver, bildiğim bilmediğim tüm hastalık ve kusurlardan beri eyle”.
30. haftamdayım şimdiye kadar cildim inceydi, rengi kırmızı ve parlaktı artık cildimin altında yağ birikmeye başlayacak ve daha şişman olacağım anne.
“Allah’ım bana yedirdiğin ve içirdiğin tüm nimetler için hamd ederim, onları evladıma da ulaştırmanı dilerim”.
36. haftamdayım iki buçuk kilo oldum. Sana ağırlık yapıyor muyum anne?
38. haftamdayım artık başım aşağı yönde sana kavuşmayı bekliyorum ve beni rahat doğurman için dua ediyorum annem, meleğim.
“Rabbim, beni yavruma kavuşturmanı dilerim, sıhhat ve afiyetle. Rabbim kolaylaştırmanı dilerim”.
Kusursuzca doğdum, şükredenlerden olmayı unutma anne.

Bu yazıya yorum bırakmak ister misiniz?